AKTINIDIA OSTROLISTNA WEIKI M | ACTINIDIA ARGUTA WEIKI M

Opis

Opis odmiany
Aktinidia arguta ostrolistna ’Weiki M’ to niemiecka odmiana mini kiwi, będąca w zasadzie jedynym zapylaczem odmian żeńskich arguta (drugim jest rzadko dostępny 'Joker’). Odmiana 'Weiki M’ rośnie bardzo silnie i jest odporny na suszę.

’Weiki M’ to sprawdzony zapylacz wielu odmian żeńskich z grupy Arguta ostrolistna: ’Ananasnaya’, ’Bingo’, ’Geneva’, ’Jumbo’, ’Ken’s Red’, ’Weiki F’. Jeden osobnik męski 'Weiki M’ może zapylić kilka odmian żeńskich.

Owoce
Aktinidia ‘Weiki M’ to odmiana męska – nie owocuje. Jego rolą jest zapylanie odmian żeńskich.

Uprawa aktinidii – wymagania klimatyczne i glebowe
Zarówno gatunki arguta jak i kolomikta są wysoce odporne na mróz, nie mniej jednak w pierwszych latach młode rośliny powinny być zabezpieczane przed mrozem. Odmiany męskie są uznawane za mniej odporne niż odmiany żeńskiej i wymagają w związku z tym większej uwagi.

Wymagania glebowe aktinidii są dosyć duże. System korzeniowy mini kiwi jest bardzo ekspansywny, co wiąże się z dużym zapotrzebowaniem na składniki pokarmowe. Duża aktywność w zakresie rozrostu korzeni powoduje, że rozwijają się płytko pod powierzchnią gleby i są wrażliwe na towarzystwo chwastów.

Najlepszym podłożem dla aktinidii jest gleba o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5-6). Mini kiwi nie znosi nadmiaru wapnia gdyż skutkuje to chlorozą liści. Przed posadzeniem roślin należy zadbać o dobrze zdrenowane podłoże. Aktinidia jest bardzo wrażliwa na zaleganie wody. Wystarczą 3 dni utrzymującej się wody aby zniszczyć dojrzały krzew. Z drugiej strony, w czasie letnich upałów należy zadbać o odpowiednie podlewanie.

Wybór stanowiska i przygotowanie podłoża
Aktinidia arguta (ostrolistna) lubi stanowiska słoneczne, w odróżnieniu od aktinidii kolomikta (pstrolistnej), która lepiej rośnie w półcieniu.

Wszystkie aktinidie wymagają miejsc osłoniętych od silnych wiatrów, które mogą powodować uszkodzenia pędów oraz owoców. W przypadku uprawy na większą skalę zaleca się sadzenie pasów wiatrochronnych z drzew lub wysokich krzewów.

Najlepszym stanowiskiem będą obszary, które nie nagrzewają się zbyt silnie wiosną, wolne od zastoisk mrozowych narażających rośliny na przymrozki. Korzystna będzie wystawa zachodnia.

W uprawie amatorskiej aktinidię sadzimy najczęściej przy pergolach, trejażach, siatkach, ścianach budynków – podobnie jak winorośl. Na plantacjach produkcyjnych stosuje się najczęściej szpalery w kształcie litery T lub pergole.

Kiedy i jak posadzić aktinidię?
Najlepszą porą sadzenia mini kiwi jest późna wiosna – dzięki temu unikniemy ryzyka uszkodzeń w wyniku mrozu.

Aktinidię możemy posadzić również jesienią, ale nie później niż do połowy października. Młode rośliny należy zabezpieczyć przed mrozem.

Praktyczne wskazówki dotyczące sadzenia mini kiwi:
1. Aktinidię sadzimy w doły zaprawione żyzną, najlepiej kompostową glebą, na taką samą głębokość jak rosły w doniczce.
2. Po posadzeniu roślinę dobrze podlewamy – tak aby gleba była wilgotna, ale nie mokra.
3. Roślin po posadzeniu nie należy nawozić nawozami mineralnymi, gdyż może to uszkodzić korzenie.
4. Zalecanym zabiegiem jest za to ściółkowanie gleby przekompostowaną korą sosnową, trocinami wokół roślin

Jak ciąć aktinidię 'Weiki M’?
Rośliny żeńskie i męskie tniemy w różny sposób, gdyż inne ich jest przeznaczenie (roślin męskich – zapylenie; roślin żeńskich – owocowanie).

Choroby i szkodniki – potencjalne zagrożenia
Aktinidię możemy uprawiać w Polsce, w zasadzie bez ochrony chemicznej co niewątpliwie zwiększa jej atrakcyjność w kontekście uprawy ekologicznej. Warunkiem jest odpowiednio przygotowane podłoże.

Kiedy wokół korzeni dłuższy czas będzie utrzymywać się woda, możemy doprowadzić do zgnilizny korzeni. Rośliny będą wtedy gorzej rosnąć, liście mogą żółknąć i drobnieć. Porażone rośliny należy natychmiast usuwać.
W okresie długich suszy, niedostatecznego nawadniania mini kiwi może być atakowane przez przędziorka chmielowca. Długotrwała susza może zahamować dojrzewanie owoców.