Trawy ozdobne – gwiazdy jesiennego ogrodu
Jesienią gdy ostatnie kwiaty tracą swój blask na pierwszy plan wysuwają się kolorowe trawy ozdobne, a gdy ich źdźbła i wiechy pokryją się szronem, zyskają tylko na dekoracyjności. Trzcinnik, proso rózgowate, miskant chiński – istnieje wiele gatunków traw, które świetnie sprawdzą się w naszym ogródku!
W wielu ogrodach dokonuje się właśnie zmiana obsady. Ze sceny schodzą gatunki kwitnące, a ich miejsce zajmują trawy ozdobne. Jeśli zima nie jest zbyt deszczowa i śnieżna, ich dekoracyjne kłosy utrzymują się aż do wiosny. Z przycięciem traw (do wysokości od 5 do 10 cm nad ziemią) warto więc poczekać do marca lub kwietnia. Wtedy natychmiast zaczną wypuszczać nowe, świeże źdźbła. Dzięki temu można cieszyć nimi wzrok rok po roku. Sylwetki traw gatunków zimozielonych wyglądają równie zachwycająco. Tych roślin nie trzeba nawet przycinać – wystarczy usunąć mniej atrakcyjne liście.
Suche źdźbła pozostawiamy na zimę, najlepiej związane w formie „snopka”. Jest to ważne ze względu na to, że gdy trawy będą suche zapobiegniemy ich gniciu. Taki sposób wiązania traw chroni je przed zimnem i wiatrem. Zimą sylwetki traw chronią także owady i małe ssaki. Ptaki wydziobują ziarna z kwiatostanów, a z łodyg i liści budują wiosną swoje gniazda.
Oto kilka traw ozdobnych, które warto mieć w swoim ogrodzie…
Miskant chiński
Miskant chiński to najczęściej uprawiany w ogrodach gatunek trawy z rodziny miskantów, ceniony głównie za niezwykle efektowne kwiatostany. Jeżeli sadzimy kilka miskantów w ogrodzie, warto wybrać odmiany o różnym terminie kwitnienia. Te najpóźniejsze będą stanowić doskonalą zimową ozdobę ogrodu. Miskanta chińskiego charakteryzują długie, wąskie liście, oraz kulisty lub wzniesiony pokrój. Jest to roślina o dość dużej odporności na choroby i szkodniki.
Proso rózgowate
Proso rózgowate to bardzo wysoka, kępiasta trawa, dorastająca nawet do 1,5 m wysokości. Wiechowate luźne kwiatostany w jasnym kolorze pojawiają się w lipcu i sierpniu, po przekwitnięciu wciąż pozostają dekoracyjne i zdobią ogród jesienią i zimą, dlatego pozostawiamy je na rabacie i usuwamy dopiero na wiosnę. Roślina tworzy gęste, zwarte kępy, złożone z wąskich, sztywnych, zielonych liści. Jest to jedna z łatwiejszych w uprawie traw ozdobnych. Jest tolerancyjna względem odczynu podłoża i dobrze znosi suszę.
Trzcinnik ostrokwiatowy
Trzcinnik ostrokwiatowy jest wysoko ceniony za wyprostowane pierzaste pióropusze które z wdziękiem poruszają się przy nawet niewielkim podmuchu wiatru. Dorasta do 1m a podczas kwitnienia osiąga ponad 1,5m. Wiechowate kwiatostany pojawiają się na początku lata, z początku kwiaty są barwy purpurowo – czarnej dopiero później gdy kwitnienie zbliża się ku końcowi przebarwiają się na beż. Trzcinniki to niewymagające trawy o wysokiej mrozoodporności.
Rozplenica japońska
Rozplenice japońskie z roku na rok zyskują sobie coraz większe grono miłośników, czemu trudno się dziwić, gdyż roślina jest nie tylko bardzo piękna, ale też dość uniwersalna. Ma kopulasty, fontannowy pokrój i niezwykle atrakcyjne, puszyste kwiatostany, które pojawiające się latem na szczytach wzniesionych pędów. Rozplenice kwitną od sierpnia do października. Dobrze wygląda w kompozycjach z bylinami kwitnącymi jesienią, takimi jak astry i rudbekie.
Turzyce
Jednymi z ciekawszych traw ozdobnych są również turzyce. Wyglądem oraz pokrojem turzyca do złudzenia przypomina trawę, choć należy do innej rodziny botanicznej i różni się od trawy pewnymi szczegółami budowy oraz wymaganiami. Liście turzyc są trójkątne w przekroju, równowąskie, a wierzchnia część blaszki liściowej często ma wyraźną linię grzbietową. Turzyce rosną niezawodnie i zdrowo, są bowiem odporne na choroby i szkodniki. Nie są też zbyt wymagające w uprawie.
Trzęślica modra
Trzęślica modra nazywana też trzęślicą jednokolankową to szczególny gatunek trawy. Jest niezwykła w swojej prostocie, czaruje zwiewnymi kwiatostanami i zachwyca formą. Kwiatostany są gęste i zwarte, pod koniec kwitnienia przybierające barwę ciemną, fioletowopurpurową. Trzęślica modra jako jedna z nielicznych traw jest cieniolubna. Nie wymaga żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, dobrze znosi niskie temperatury, bardzo rzadko choruje i nie sprawia w uprawie większych problemów.