AZALIA WIELKOKWIATOWA FEUERWERK | AZALEA FEUERWERK

Opis

Azalie wielkokwiatowe należą do roślin, dla których nietrudno stracić głowę. Te niepozorne w ciągu roku, sezonowo ulistnione krzewy stają się na przełomie maja i czerwca największą atrakcją ogrodów. Całe obsypane kwiatami niewiele ustępują urodą zimozielonym różanecznikom, mają przy tym mniejsze wymagania siedliskowe. W warunkach klimatycznych Polski można śmiało uprawiać dziesiątki ich odmian.

Jedną z cenniejszych azalii wielkokwiatowych, o ognistym kolorze kwiatów, polecanych do sadzenia w ogrodach na terenie całego kraju, jest odmiana ‘Feuerwerk’. Roślina ta została wprowadzona do sprzedaży w 1977 r. prze słynnego niemieckiego hodowcę azalii i różaneczników Hansa Hachmanna. Jest to krzew o luźnym, krzewiastym pokroju. Rośnie szybko, po 10 latach osiąga 1,5 m wysokości. Jajowate, ciemnozielone liście mają 7-10 cm długości, przed opadnięciem jesienią przebarwiają się i brązowieją. Czerwone kwiaty z pomarańczowymi cętkami rozwijają się pod koniec maja. Kwiaty są lejkowate, duże, mają 7-9 cm średnicy, są lekko pofalowane na brzegach, zebrane na szczytach pędów po kilkanaście sztuk w kopulaste kwiatostany. Wewnątrz każdego kwiatu widoczny jest długi słupek, zakończony zielonym znamieniem i otoczony krótszymi, złotawymi pręcikami. Krzewy, nawet młode egzemplarze, kwitną corocznie i wyjątkowo obficie, właściwie całe toną w kwiatach. W trakcie kwitnienia rozwijają się młode liście i pędy. Latem, w lipcu i sierpniu, na szczytach tegorocznych pędów zawiązują się pękate pąki kwiatowe, które rozwiną się w kolejnym roku i ponownie zaczarują ogród.

Jak wszystkie rośliny z rodziny wrzosowatych azalie wymagają gleb kwaśnych, o pH w granicach 4 – 5,5. Krzewy preferują gleby umiarkowanie wilgotne, podłoża przepuszczalne, bogate w próchnicę. W przeciwieństwie do zimozielonych różaneczników, azalie kochają słońce i nie boją się mrozu. Najlepiej czują się w otoczeniu wyższych krzewów i drzew, ale nie powinny być zacienione. Dobrze reagują na ściółkowanie przekompostowaną korą sosnową. Przykrycie gleby 5-10 cm warstwą kory skutecznie ogranicza wysychanie podłoża, hamuje rozwój chwastów, zabezpiecza system korzeniowy przed przemarzaniem i pozwala utrzymać odpowiednie pH. W razie zauważenia na liściach mączystego nalotu rośliny należy opryskać środkiem zwalczającym mączniaka prawdziwego azalii.

Azalie doskonale prezentują się sadzone w grupach, najlepiej po kilka sztuk jednej odmiany, tak, aby w trakcie kwitnienia mogły tworzyć duże, jednolite plamy. Niemniej ciekawie wyglądają stare, rozrośnięte egzemplarze, wyeksponowane na trawniku lub rabacie. Krzewy te doskonale rosną sadzone w ogrodach wrzosowiskowych, w których panuje odpowiedni dla nich mikroklimat.